Mijn lief zoog de ring van mijn met bloed besmeurde, dikgezwollen hand.
En ging daarna een uur of drie zitten wachten op de dokters die in paniek weg waren gerend met mij.
Kalmte, rust, overzicht.
Hij trekt mij uit mijn dieperik en houdt mij overeind.
Jan heeft zijn grote voeten. Ik hoop ook de rest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten