Totaal aantal pageviews
dinsdag 31 maart 2015
Studeertips
Mijn zonen ontmoetten ooit, aan de kerk van Sint-Maria-Aalter, mijn meester uit de lagere school. Sindsdien weten ze dat ik niet zever als ik zeg dat ik noooooooiiiiit een buis had. Het feit dat de man mijn Antwerpenaars met verve toesprak in een zuiver Aalters, versterkte de boodschap.
Dus nemen ze de meeste van mijn studeertips ter harte.
Behalve die ene essentiële die luidt dat je 's morgens nog eens alles wat een beetje hapert, in je hersenpan moet rammen.
Vinden ze bullshit.
Zij kiezen voor het tegenovergestelde: de totale ochtendlijke braindrain van Cartoon Networks.
maandag 30 maart 2015
Eco
Wij zijn niet hip maar toch een beetje eco.
De auto, bijvoorbeeld, wordt gewassen als de regen door de straten gutst. Mijn lief vindt dat fantastisch. En ons waterverbruik is echt nihil.
De foto lijkt onscherp, maar in feite zijn het de striemende regenvlagen van gisterennamiddag die het beeld vervagen.
Wij keken niet naar de koers maar gewoon naar buiten.
zaterdag 28 maart 2015
Muziek voor na en nu
Meer dan vijftien jaar woonde ik samen met mannen met muziekcollecties. Grote muziekcollecties. Dus hoorde ik de hele tijd muziek. Elke dag. De hele tijd. Van 's morgens tot 's avonds. En eigenlijk ook 's nachts, als ik er goed over nadenk.
Muziek die ik niet zelf koos. Ik vond het wel mooi, hoor. De prachtigste muziek leren kennen. En anders begon ik het wel goed te vinden op den duur.
Maar toen ik na al die jaren alleen ging wonen, kwam ik er achter dat ik muziek in huis niet leuk vind. Ik wil stilte. Gewoon thuis zijn en geen muziek.
GEEN. MUZIEK.
(Tenzij dan als ik ga dansen he.)
Nu merk ik op zonnige blije voorjaarsdagen dat ik af en toe bedenk dat een muziekje gezellig zou zijn. Niet dat ik het dan opzet.
Maar ik hoor het wel en neurie. Wiebel met mijn dikke ton.
Muziek die ik niet zelf koos. Ik vond het wel mooi, hoor. De prachtigste muziek leren kennen. En anders begon ik het wel goed te vinden op den duur.
Maar toen ik na al die jaren alleen ging wonen, kwam ik er achter dat ik muziek in huis niet leuk vind. Ik wil stilte. Gewoon thuis zijn en geen muziek.
GEEN. MUZIEK.
(Tenzij dan als ik ga dansen he.)
Nu merk ik op zonnige blije voorjaarsdagen dat ik af en toe bedenk dat een muziekje gezellig zou zijn. Niet dat ik het dan opzet.
Maar ik hoor het wel en neurie. Wiebel met mijn dikke ton.
vrijdag 27 maart 2015
Roze
En iedereen maar roze kadootjes kopen!
Terwijl ik stiekem gewoon wel wist dat er weer een jongen kwam.
Gelieve wat mij betreft ook de komende dertien jaar niet te rekenen op witte muren, legovrije vloeren, kinderen zonder snot of eten op hun snoet, tijd in de examenperiodes of andere truttendingen.
dinsdag 24 maart 2015
Afgestofte droom
Zo goed ondergesneeuwd dat hij bijna gewist was.
Weg gerationaliseerd. Doodgebloed door schrik voor mislukking.
Een paar jaar vast gezeten in de venijnige val van de vreemde hoop op een allesomvattende, praktisch perfect uitvoerbare, super passionele, altijd aanwezige, in hetzelfde volkomen gedesignde huis wonende, sprookjesachtige disney-liefde.
Maar gelukkig is het jonge meisje in mij nog op tijd wakkergeschud. Wakker gekust.
Niet door een prins op een wit paard, hoor, maar gewoon door mijn compagnon de route die de droom deelt.
Dus het is zover.
Op het einde van de zomer wordt mijn derde kind geboren.
De andere dromen die ik ooit begroef, verbleken.
donderdag 19 maart 2015
Huiswerk
Ik denk dan maar dat dat typisch mannelijk is.
Nonchalance bedoel ik. En het totaal gebrek aan doorzettingsvermogen als het aankomt op dingen die moeten en niet leuk zijn. Huiswerk in het bijzonder dan.
Bij zoon 1 kwam een lading nooit eerder ter kennis voorgelegde buizen tevoorschijn. En een rapport met de vermelding dat hij punten verliest door zijn taken niet in te dienen. Taken die hij wel maakt. Ik weet dat, want ik slijt uren aan zijn bureautje om te zorgen dat die fatsoenlijk ingevuld zijn.
Zoon 2 vergat vandaag het boek van Frans, alle toetsen die hij moet verbeteren tegen morgen en ten slotte de woordenschat die hij tegen morgen moet kunnen. Maar dat lijkt hem niet zo te deren.
Dus beste mensen, ben ik nu schor. Omdat je kinderen niet voor de kop mag slaan of hardhandig van de eerste verdieping naar buiten mag kiepen, heb ik ze flink de huid vol gescholden. Twee weken zonder zakgeld staan in het verschiet.
En daarna ben ik andere leden van het comité der wanhopige moeders gaan opbellen om met de moderne technologie alles bij elkaar te sprokkelen voor jong 1. En nu ga ik beginnen om de rampen die geschiedden voor aardrijkskunde van jong 2 weer een beetje recht te krikken.
Rond een uur of tien zal ik zwaar toe zijn aan thee met een bak paaseitjes.
maandag 16 maart 2015
Napoleon
Als ik zeg "Napoleon", waar denken jullie dan aan?
Ik wil dat graag weten, want mijn collega's en ik gaan starten met een reeksje over het erfgoed dat die man achterliet in Vlaanderen.
Op de foto een servies om jaloers op te zijn, te zien in het Volkskundemuseum hier bij mij om de hoek.
Ik wil dat graag weten, want mijn collega's en ik gaan starten met een reeksje over het erfgoed dat die man achterliet in Vlaanderen.
Op de foto een servies om jaloers op te zijn, te zien in het Volkskundemuseum hier bij mij om de hoek.
zondag 15 maart 2015
Twee jaar gele keuken
We wonen hier twee jaar. Tuin en garage zijn een zegen.
De nieuwe verwarmingsketel ook.
Opstijgend vocht, gele keuken en weggewerkt gat in de laminaat werken wel nog altijd op mijn zenuwen.
Maar in april wordt alles anders. Dan geef ik al mijn spaargeld uit aan een proper keukenvloertje, aan drooggespoten en nieuw gestucte muren en aan een chique fornuis.
En dan is mijn geld op. De rest wordt dus, opnieuw, een kwestie van creativiteit.
Heeft u toevallig nood aan mijn afgedankte keukenapparaten: doe een vriendelijk bod en kom maar halen.
Abonneren op:
Posts (Atom)