Totaal aantal pageviews

donderdag 31 oktober 2013

dinsdag 29 oktober 2013

Londen: de ontgoochelingen


Ons weekend Londen was ronduit fantastisch. 

Toch een paar ontgoochelingen.

Ik was ontgoocheld dat mijn zonen de grootschalige rekruteringsshow van het Britse leger onmeetbaar veel interessanter vonden dan het achterliggende museum.
Mijn zonen waren dan weer ontgoocheld omdat het stormy weather de parachutisten ervan weerhield te springen.
En W. is nog steeds ontgoocheld omdat ik heb geweigerd met een halfautomatisch machinegeweer te poseren.

dinsdag 22 oktober 2013

Ad hoc

Soms is dateren kinderspel.

Een ad hoc aanvraag wil zeggen dat je een verrassing op je bureau krijgt. De ene is daarbij de andere niet, leert onze rijke ervaring.

Deze wil ik u niet onthouden: het Kasteel Nottebohm. Een diepteonderzoek via Google werpt ons een thesis in de schoot en ontzettend intrigerende foto's.

Het vermoeden van aanwezigheid van spoken lijkt me een belangrijke volkskundige waarde.

dinsdag 15 oktober 2013

Grens

De psychologische grens tussen Borgerhout en de flankerende districten ligt daar waar alternativiteit, hippe bars en woonstress ophouden.

De politieke, officiële scheidslijn is even grillig, maar hier en daar duidelijk gemarkeerd door grensstenen in Zweeds graniet.

Op de Peperbusblog lees je er alles over, in een pittige saus.
Ik deed het dunnetjes over voor de inventarisdatabank, en vond er het juiste archiefstuk bij.

Wat ik niet vond, is de grenssteen in de Tuinbouwstraat.  Waarmee ik de fakkel doorgeef aan de Peperbusmeneren die het genre van de aanklacht beter beheersen dan ik.


Tuinbouwstraat 14-16 met kakelvers gelegde stoeptegels.

maandag 14 oktober 2013

Kwaad

Zo zag ik er uit als ik klein was: met staart en froe. Schattig dus, maar toen al een kwaaie.

Ik herinner me het totaal machteloze gevoel nog van toen ik klein was:

Woedend op mijn mama en helemaal over mijn toeren. En tegelijkertijd maar een iemand kennen die mij in die hopeloze toestand zou kunnen troosten en dat was natuurlijk ook mijn mama.

En ik heb dat dus nog af en toe voor. Want echt kwaad en ontgoocheld ben ik toch alleen maar als het gaat om mensen die ik heel graag zie. En die ik dus ontzettend mis van zodra een ruzietje wat afstand creëert.

zaterdag 12 oktober 2013

Onlinestress

Een van de redenen waarom ik niet zo vaak op vakantie ga als ik zou willen, is absoluut zeker het feit dat ik het haat om dingen online te reserveren.

Je kunt je niet voorstellen wat ik allemaal fout doe daarbij. Gewoonweg foute data aanklikken. Maar ook verkeerde codes overtiepen, omdat ik heel slecht zie of course, maar ook gewoon puur van de zenuwen. En kredieten overschrijden. En telkens opnieuw beginnen zonder te leren uit mijn misstappen.

Vandaag zat ik er echt bij te blèten. Omdat ik het maar niet voor elkaar kreeg, waren de tickets van de eurostar bij de derde poging al 60 euro duurder dan bij poging twee.

Maar het is geboekt. Over twee weken gaan we naar Londen. Ik en mijn drie mannen. 

De belangrijkste reden voor thuisblijven, dat dat allemaal zo gruwelijk duur is, 
probeer ik meer en meer naast mij neer te leggen. Goed he?

dinsdag 8 oktober 2013

Stagiair

Een zonnige stagiaire aan het werk in Antwerpen.

Uit de draaitrommel van een zoveelste hervorming geschud, laat men zich als ambtenaar al een keer gaan in collectieve zwartgalligheid. Zagen helpt altijd. En het op iemand anders steken ook.

Maar ik gooi het bij voorkeur over een andere boeg. Leuke dngen doen met collega's bijvoorbeeld, ter verruiming van de gespreksonderwerpen.

En dan wil ik u nu nog een belangrijke tip geven. 

Neem een tweetal keer per jaar een stagiair op in uw rangen. Ik had de laatste jaren enkel frisse, intelligente, zelfstandige schoonheden, dus mijn beeld is misschien vertekend. Maar voor mij maken ze het verschil. In ruil voor mijn "ervaring in het vak", schenken ze mij iedere keer een nieuwe lading leergierigheid, verwondering, energie, oprechte collegialiteit en een immense sprong vooruit in mijn planning.

maandag 7 oktober 2013

Pinnemuts

Er was eens een collega en die had een volle baard en een bijpassende buik en die wist alles van bomen. Dus dacht ik daar altijd een rode pinnemuts bij. Een beetje zo zeg maar:


En toen had ik dus zo overtuigend gedacht dat hij er ook effectief een wou.

Gelukkig is er ook een andere collega. Eentje met naaimasjien en talent en goede ideeën met tussenvoering. We hadden een heerlijke avond. En een pinnemuts waar we ook zelf ontzettend goed mee staan.


zondag 6 oktober 2013

Kleur

Qua visuele prikkels ben ik niet te kloppen dit weekend.
Zo maakte ik elfenbedden op en zag ik de zwarte kant van een streetartkunstenaar.

Vanmiddag ga ik dansen. Met mijn ogen toe.

donderdag 3 oktober 2013

Handy man

Detailfoto van het vorige euvel - die keer dat W. wel kwaad was.
Intimi vrezen het ergste als mijn naam in één zin staat met het woord elektriciteit.
Maar het was weer zover deze avond. Kortsluiting, geflikker, maar één kookplaat van de vier die bleek te werken.

Dus toen ik om half zeven aan het eten begon, was er na een uur gepruts soep (hele lekkere, dat wel).
En een half uur later spirelli.
En toen heb ik van pure miserie nog wat fish sticks gebakken, ervan uitgaande dat die soep wel genoeg groenten bevat voor opgroeiende kinderen.

Jawel ik had mijn hulplijn gebeld. 
W. was medelevend, luisterde kalm, stelde technische vragen.
En wou mij als de wiedeweerga uit de nood helpen met drie pakken friet.

Waarom val ik toch nooit eens op een handy man?


Enfin. Morgen bel ik hulplijn 2 en indien nodig ook 3, dus ook dit komt wel in orde.

woensdag 2 oktober 2013

dinsdag 1 oktober 2013

Wannes in wonderland

Tegen januari heb ik genoeg geld en energie gespaard om dit op te lossen.

Met de kinderen naar Astrid Bryan kijken. Stikjaloers op het zwembad op het dak en de design badkamer. Het steekt Josse de ogen uit. Dat dat niet eerlijk is, zoveel verschil. Waarom wij zoveel centen niet hebben.

Josse toch. Zegt Wannes. Denk maar aan M. Die heeft niet eens een eigen bed.

(Vandaar dat ge bij mij niet moet afkomen met 11 11 11 of consoorten. Ik doe zelf mijn ogen open. En Wannes duidelijk ook.)