Een van de tien die ik nooit meer wil doen.
Vannacht werd mijn oudste zoon ziek. Rillen, misselijk, koorts. Niet geslapen. En meteen wist ik: ik blijf morgen thuis bij hem.
Ooit was dat anders. Ik gaf de dag nadat mijn wereld verging alweer een presentatie in Gent, gewoon rechtstreeks uit het ziekenhuis; douche of ontbijt konden later, iemand anders bij mijn kind.
Sinds vorige zomer doe ik dat nooit meer. Niets komt ooit nog voor het moeder zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten