Kwart voor elf. Ik wacht op de lift naar de derde verdieping. De lift stopt en gaat open. Veel mensen. Vooraan links een man.
Alternatief type, zeventig, halflang wit haar. Knap gezicht, zeer vermoeide blik.
Maar die aspecten zag ik pas later. Eerst zag ik, net als alle andere omstaanders, zijn blote achterste. Als hij zich bukte voor zijn grote plastic tas met kleren, loste hij met één hand zijn veel te wijde zwarte joggingbroek.
Ik denk dat die man naar huis ging, ontslagen uit het ziekenhuis. Ik weet dat hij zo de stad door moest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten