Plan

Een prentje van een zeer geslaagd voorbeeld.

Hier zit ik dan. In een duplex waar we net beginnen aarden en een nieuw kindje dat daarin geen eigen kamer heeft. 

We zouden kunnen verhuizen, maar de jongens en ik hebben voorlopig geen zin. Weer ons hebben en houden, ons hart en ons hoofd in een vrachtwagen duwen. Dat stellen we liever nog wat uit.

De baby slaapt nu nog gezellig vlakbij mij. Van zijn bedje naar mijn borst in één beweging, en vaak niet meer terug. Maar dat moet binnenkort een beetje anders. Want het kind wordt groot, sociaal, alert. Hij wordt wakker als ik binnenkom, lacht om aandacht, wil er uit! Waardoor ik mij verbannen voel uit eigen kamer.

Sinds gisteren weet ik hoe het verder moet (ik dronk een glas wijn met twee architecten). Ik laat schuifdeuren maken en splits van mijn grote L-vormige kamer een hoekje af voor Jan.

Grotere opties komen later wel. En rust doet goede plannen rijpen.