Natuurlijk ga ik niet beginnen lopen. Zot! Ik sta niet met een jogginske. Lopen is saai. Ik geraak geen 200 meter ver of ik val over een steentje.
En ook. Ik weet niet hoe dat bij u is, maar mijn zonen vonden het geen optie dat ik drie keer per week een uur door het park ging jakkeren. Terwijl ik ook gewoon lekker gezellig bij hen kon blijven.
Dus daarom het idee om de hype van start to run volkomen te negeren.
In plaats daarvan gaan wij elke week één keer met ons drieën zwemmen. Verplicht één avond ons best doen om hup hup hup snel klaar te zijn met huiswerk, huishouden en toestanden. En dan als eendjes achter mekaar gaan baantjes trekken.
Mijn eerste voornemen is dus op voorhand al mislukt en het voelt als een enorme overwinning.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten