Het zwaarste aan de alleenstaande woonstatus is dat je de vervelende klussen alleen moet aanpakken.
Pas op. Ik heb mijn allerliefste Thanh die al tien jaar mijn huishouden recht houdt. En er is mijn lief, die (bijvoorbeeld) van een zandgroeve een tuin maakte.
Maar er blijven dingen waar ik echt telkens opnieuw mijn rug voor moet rechten.
Een daarvan is de afgekeurde elektriciteit.
Al meer dan een jaar is daar een aannemer mee bezig. En al meer dan een jaar is dat dus niet in orde.
Maar vandaag was ik flink, lijstte ik alles nog eens op en ondernam ik een nieuwe poging.
Met een plan B voor als deze ook niet lukt.
Dus nu ben ik klaar om iets leuks te gaan doen.
Mijn dansschoenen staan te blinken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten